Het was allemachtig prachtig!
Door: Nadja
Blijf op de hoogte en volg nadja
06 Juli 2016 | Tanzania, Arusha
6 juli 2016 – 9u30
Daar zitten we dan, voor de laatste keer aan de ontbijttafel in mijn vertrouwde thuis van de afgelopen 3,5 maand. Nog een keer genoten van de bekende Tanzaniaanse pannenkoeken als ontbijt, met op de achtergrond het geluid van –als het ware- de hele kinderboerderij. Hanen, kippen, geiten/schapen, koeien en honden plus natuurlijk het zo nu en dan langs crossen van de bijna uit elkaar vallende piki piki’s (motorfietsen) en auto’s over het hobbelige zandpad dat ik hier liefkozend ‘mijn straat’ heb genoemd. Maar, genoeg sentimenteel gedoe, want de koffer moet nog ff ingepakt worden (hopelijk past het allemaal!) en ik wil nog heel even een tipje van de sluier lichten over mijn FANTASTISCHE reis met Laurens hier in Tanzania. Dan heb ik hopelijk nog een of dagje of twee rust na thuiskomst morgen voordat iedereen gaat vragen wanneer het fotoboek klaar is en wat we allemaal hebben gezien en gedaan haha ;)
Om te beginnen, het ophalen natuurlijk van Laurens op het vliegveld. Nou ik kan je zeggen, de spanning werd wel opgebouwd. Laurens z’n vlucht kwam ruim een half uur eerder aan dan verwacht, dus Allan heeft speciaal voor mij als een malle naar het vliegveld gereden in de hoop dat we op tijd zouden zijn. Gelukkig eind goed al goed, met slechts een of twee traantjes geplengd (door mij natuurlijk… ) Laurens op tijd gevangen toen hij uit de “terminal” liep. En toen begon ons gezamenlijke avontuur.
Te beginnen met twee daagjes Arusha, waarbij we zijn gaan stappen op bijna echte Afrikaanse muziek, een bezoekje hebben gebracht aan de hot springs (derde maar dan nu toch echt laatste maal) en de dag erna even goed hebben uitgeslapen voordat onze lange tripje in de dala dala begon naar het Snaki parki in Meserani, Laurens’ eerste kennismaking met het traditionele Afrikaanse vervoer… ofwel veetransport ;) Daar was het voederdag, dus vele slangen wat kuikentjes zien verorberen, top!
Die avond op tijd naar bedje toe, want de 4daagse beklimming van Mount Meru stond voor de deur! Om nou te zeggen dat het een peuleschilletje was… nee. Maar jazeker! We hebben het gehaald, ge-summit op 4566 meter hoogte om 6u50 op 22 juni 2016! Best koud daarboven, en zo mistig dat je maar 1 meter vooruit kon kijken, maar desalniettemin zeker prachtig en best trots op onze prestatie. Uitdaging was om vooral naar de hakken van je voorganger te blijven kijken in het pikkedonker, want met maar 1 meter zicht in de mist raak je anders al gauw verdwaald op een toch wel best hoge berg met (zagen we natuurlijk pas bij daglicht…) toch wel wat smalle en riskante loopstukjes, slik..
Na de Mount Meru de spiertjes maar even late rusten, safari was de volgende uitdaging. Dag 1 naar Arusha National Park met onze gids Julius. Daar vooral heel veel buffels, bavianen, giraffen en zebra’s gezien, oja en flamingo’s! Wel best koud toch in Arusha, dus niet erg dat we de dag erna naar de prachtige Morona Hill lodge gingen voor een tripje naar Tarangire. Prachtig uitzicht vanuit onze super de luxe lodge, wauw! En op een heldere nacht gigantisch veel sterren én de melkweg te zien! In Tarangire genoten van de prachtige natuur van het park, en naast al het eerdere nu ook olifanten gespot! En de meest prachtige vogels in alle kleuren, soorten en maten. Nog even dachten we dat we cheeta’s (of leeuwen.. degene die ze had gespot wist t niet zeker) zouden gaan zien, maar die hielden zich toch verstopt. Dag 3 was Lake Manyara, waar we nog veel meer olifanten van slechts 1 meter van de auto hadden staan. Laurens kon ‘m bijna aanraken, maar een beetje in paniek zei onze gids dat hij stil moest blijven staan, niet bewegen, geen geluid maken en niet naar ‘m kijken. Oeps, bijna een heel groot mannetje nijdig gemaakt waar de baby olifantjes bij waren, best spannend!
Vervolgens twee dagen Serengeti waarbij we eindelijk wat katten hebben gezien. Helaas niet de BIG 5 kunnen afvinken, want de luipaarden lieten zich toch echt niet zien. Maar eerlijk is eerlijk, wat een machtig groot en mooi gebied (net zo groot als Nederland overigens) en wat zijn die leeuwen lui maar mooi. Een nacht in een super deluxe tentenkamp was ook geen straf overigens, compleet met een pratende-douche en wc, wastafel en twee hemelbedden en fauteuil was dit wel even iets anders dan een iglo-tentje met Scouting! De laatste dag afgereisd naar Ngorongoro National Park, de caldera die in de volksmond gewoon krater wordt genoemd. Wat ontzettend mooi is dat! Zelfs een neushoorn gezien (van ver weg) en een (helaas) mislukte kill van een groep leeuwinnen en een leeuw op een groep buffels. De klauwafdrukken stonden in z’n achterwerk, maar de samenwerking van de leeuwinnen was op z’n hoogst twijfelachtig te noemen. Toch wel heel indrukwekkend om te zien! Ook de ugly 5 kunnen afvinken, de hyena’s nu ook in volle glorie van dichtbij gespot! En nog veel en veel meer uiteraard..
Toen was de safari helaas alweer op zijn einde en mochten we nog een graadje verder gaan relaxen op Zanzibar, een dagje Stone Town waar we lekker rondgeslenterd hebben, beetje ‘geshopt’ en wat terrasjes gepakt. De dag erna gingen we richting Paje, waar ons kamertje een uitzicht pal op de palmbomen, bountystranden en azuurblauwe zee had, Wauw! We hebben lekker over het strand geslenterd, een flinke wandeling richting Jambiani gemaakt (waar we vervolgens verplicht biertjes op een terras moesten drinken omdat we vast zaten door het tij) en mooie schelpjes gezocht. Ons doel was om daar een snorkel/surf/blue safari tocht te boeken, maar hoewel Tripadvisor leuk zei dat daar het hoofdkantoor zat, bleek dat lekker op z’n Afrikaans uiteraard niet zo te zijn. Niet getreurd, via de technologie van nu (WhatsApp) een heuse surfles geboekt, voor de andere activiteiten waren de tijden van het tij helaas niet gunstig die dag erna.
Die dag erna tot mijn blijde verbazing tot de ontdekking gekomen dat ik een ware surfdude aan de haak heb geslagen! Surfen ging Laurens zeer goed af, ik had wat meer oefening nodig, maar heb toch ook zeker 3 keer een fractie van een seconden tot een paar seconden lang gestaan en zelfs per ongeluk zelfstandig een golfje gepakt. Heel gaaf en zeker voor herhaling vatbaar.
Toen was helaas ook ons Zanzibar avontuur ten einde en gingen we weer terug richting Tengeru/Arusha om daar nog eventjes bij te komen van de vakantie (haha, grapje) voor de lange reis terug zou beginnen. Dus gisteren nog even een bezoekje langs het ziekenhuis om tot ziens te zeggen en lekker door de stad geslenterd om af te sluiten bij de gekte van de Maassai market en lekker uit eten te gaan. En dan is het nu, nu! Net de dames van hier uitgezwaaid richting ziekenhuis en nu gauw m’n koffer verder inpakken… No more nights under the African skies! Tutaonana Tanzania, Asante Sana!
Op naar de lekkere hollandse boterhammen met kaas (van bakkerij loeffen, hmmm ) en m’n ouders weer onbezorgd maken ;) Liefs! (Foto’s ander keertje)
Daar zitten we dan, voor de laatste keer aan de ontbijttafel in mijn vertrouwde thuis van de afgelopen 3,5 maand. Nog een keer genoten van de bekende Tanzaniaanse pannenkoeken als ontbijt, met op de achtergrond het geluid van –als het ware- de hele kinderboerderij. Hanen, kippen, geiten/schapen, koeien en honden plus natuurlijk het zo nu en dan langs crossen van de bijna uit elkaar vallende piki piki’s (motorfietsen) en auto’s over het hobbelige zandpad dat ik hier liefkozend ‘mijn straat’ heb genoemd. Maar, genoeg sentimenteel gedoe, want de koffer moet nog ff ingepakt worden (hopelijk past het allemaal!) en ik wil nog heel even een tipje van de sluier lichten over mijn FANTASTISCHE reis met Laurens hier in Tanzania. Dan heb ik hopelijk nog een of dagje of twee rust na thuiskomst morgen voordat iedereen gaat vragen wanneer het fotoboek klaar is en wat we allemaal hebben gezien en gedaan haha ;)
Om te beginnen, het ophalen natuurlijk van Laurens op het vliegveld. Nou ik kan je zeggen, de spanning werd wel opgebouwd. Laurens z’n vlucht kwam ruim een half uur eerder aan dan verwacht, dus Allan heeft speciaal voor mij als een malle naar het vliegveld gereden in de hoop dat we op tijd zouden zijn. Gelukkig eind goed al goed, met slechts een of twee traantjes geplengd (door mij natuurlijk… ) Laurens op tijd gevangen toen hij uit de “terminal” liep. En toen begon ons gezamenlijke avontuur.
Te beginnen met twee daagjes Arusha, waarbij we zijn gaan stappen op bijna echte Afrikaanse muziek, een bezoekje hebben gebracht aan de hot springs (derde maar dan nu toch echt laatste maal) en de dag erna even goed hebben uitgeslapen voordat onze lange tripje in de dala dala begon naar het Snaki parki in Meserani, Laurens’ eerste kennismaking met het traditionele Afrikaanse vervoer… ofwel veetransport ;) Daar was het voederdag, dus vele slangen wat kuikentjes zien verorberen, top!
Die avond op tijd naar bedje toe, want de 4daagse beklimming van Mount Meru stond voor de deur! Om nou te zeggen dat het een peuleschilletje was… nee. Maar jazeker! We hebben het gehaald, ge-summit op 4566 meter hoogte om 6u50 op 22 juni 2016! Best koud daarboven, en zo mistig dat je maar 1 meter vooruit kon kijken, maar desalniettemin zeker prachtig en best trots op onze prestatie. Uitdaging was om vooral naar de hakken van je voorganger te blijven kijken in het pikkedonker, want met maar 1 meter zicht in de mist raak je anders al gauw verdwaald op een toch wel best hoge berg met (zagen we natuurlijk pas bij daglicht…) toch wel wat smalle en riskante loopstukjes, slik..
Na de Mount Meru de spiertjes maar even late rusten, safari was de volgende uitdaging. Dag 1 naar Arusha National Park met onze gids Julius. Daar vooral heel veel buffels, bavianen, giraffen en zebra’s gezien, oja en flamingo’s! Wel best koud toch in Arusha, dus niet erg dat we de dag erna naar de prachtige Morona Hill lodge gingen voor een tripje naar Tarangire. Prachtig uitzicht vanuit onze super de luxe lodge, wauw! En op een heldere nacht gigantisch veel sterren én de melkweg te zien! In Tarangire genoten van de prachtige natuur van het park, en naast al het eerdere nu ook olifanten gespot! En de meest prachtige vogels in alle kleuren, soorten en maten. Nog even dachten we dat we cheeta’s (of leeuwen.. degene die ze had gespot wist t niet zeker) zouden gaan zien, maar die hielden zich toch verstopt. Dag 3 was Lake Manyara, waar we nog veel meer olifanten van slechts 1 meter van de auto hadden staan. Laurens kon ‘m bijna aanraken, maar een beetje in paniek zei onze gids dat hij stil moest blijven staan, niet bewegen, geen geluid maken en niet naar ‘m kijken. Oeps, bijna een heel groot mannetje nijdig gemaakt waar de baby olifantjes bij waren, best spannend!
Vervolgens twee dagen Serengeti waarbij we eindelijk wat katten hebben gezien. Helaas niet de BIG 5 kunnen afvinken, want de luipaarden lieten zich toch echt niet zien. Maar eerlijk is eerlijk, wat een machtig groot en mooi gebied (net zo groot als Nederland overigens) en wat zijn die leeuwen lui maar mooi. Een nacht in een super deluxe tentenkamp was ook geen straf overigens, compleet met een pratende-douche en wc, wastafel en twee hemelbedden en fauteuil was dit wel even iets anders dan een iglo-tentje met Scouting! De laatste dag afgereisd naar Ngorongoro National Park, de caldera die in de volksmond gewoon krater wordt genoemd. Wat ontzettend mooi is dat! Zelfs een neushoorn gezien (van ver weg) en een (helaas) mislukte kill van een groep leeuwinnen en een leeuw op een groep buffels. De klauwafdrukken stonden in z’n achterwerk, maar de samenwerking van de leeuwinnen was op z’n hoogst twijfelachtig te noemen. Toch wel heel indrukwekkend om te zien! Ook de ugly 5 kunnen afvinken, de hyena’s nu ook in volle glorie van dichtbij gespot! En nog veel en veel meer uiteraard..
Toen was de safari helaas alweer op zijn einde en mochten we nog een graadje verder gaan relaxen op Zanzibar, een dagje Stone Town waar we lekker rondgeslenterd hebben, beetje ‘geshopt’ en wat terrasjes gepakt. De dag erna gingen we richting Paje, waar ons kamertje een uitzicht pal op de palmbomen, bountystranden en azuurblauwe zee had, Wauw! We hebben lekker over het strand geslenterd, een flinke wandeling richting Jambiani gemaakt (waar we vervolgens verplicht biertjes op een terras moesten drinken omdat we vast zaten door het tij) en mooie schelpjes gezocht. Ons doel was om daar een snorkel/surf/blue safari tocht te boeken, maar hoewel Tripadvisor leuk zei dat daar het hoofdkantoor zat, bleek dat lekker op z’n Afrikaans uiteraard niet zo te zijn. Niet getreurd, via de technologie van nu (WhatsApp) een heuse surfles geboekt, voor de andere activiteiten waren de tijden van het tij helaas niet gunstig die dag erna.
Die dag erna tot mijn blijde verbazing tot de ontdekking gekomen dat ik een ware surfdude aan de haak heb geslagen! Surfen ging Laurens zeer goed af, ik had wat meer oefening nodig, maar heb toch ook zeker 3 keer een fractie van een seconden tot een paar seconden lang gestaan en zelfs per ongeluk zelfstandig een golfje gepakt. Heel gaaf en zeker voor herhaling vatbaar.
Toen was helaas ook ons Zanzibar avontuur ten einde en gingen we weer terug richting Tengeru/Arusha om daar nog eventjes bij te komen van de vakantie (haha, grapje) voor de lange reis terug zou beginnen. Dus gisteren nog even een bezoekje langs het ziekenhuis om tot ziens te zeggen en lekker door de stad geslenterd om af te sluiten bij de gekte van de Maassai market en lekker uit eten te gaan. En dan is het nu, nu! Net de dames van hier uitgezwaaid richting ziekenhuis en nu gauw m’n koffer verder inpakken… No more nights under the African skies! Tutaonana Tanzania, Asante Sana!
Op naar de lekkere hollandse boterhammen met kaas (van bakkerij loeffen, hmmm ) en m’n ouders weer onbezorgd maken ;) Liefs! (Foto’s ander keertje)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
